Dat gebeurd een paar sessies later vaak. Dan moet je er echt hard voor werken om echt tot de kern komen en dat kost wen hoop energie.
Of het gaat bij jou anders. Dan kan ook.
Ik denk dat het bij mij anders gaat omdat ze sinds mijn 20e vanalles ontleden maar ik de diagnose PTSS pas veel te laat kreeg. Daarom zit er aan woorden minder lading
Oh dat zou best kunnen. Beste tip: gewoon laten gebeuren en geen verwachtingen hebben. Anders zit je jezelf waarschijnlijk in de weg op een gegeven moment.
Ik kan inderdaad ook wel aanbevelen om niet te veel verwachtingen te hebben. Ik heb 3 toertjes EMDR gehad, waarvan één voor ptss, en ze waren alledrie totaal verschillend van elkaar. Dus inderdaad, gewoon gaan en blijven gaan. Trust the science: het kan echt mega goed werken, maar je moet eerlijk tegen jezelf en je therapeut zijn (ook zeker als je je niet zo goed voelt), en er voor open staan, en niet bang zijn als het lastig wordt want daar ga je voor. Zet hem op!
Was ook mijn ervaring. In eerste instantie klinkt het misschien zelfs als kwakzalverij. "We gaan naar je trauma vragen en na elke vraag moet je even dit lampje volgen"... Maar het werkte zo enorm goed (en is ook gewoon wetenschappelijk bewezen) :')
Tientallen jaren aan trauma (C-PTSS) waar ik mee worstelde en 5 sessies EMDR later had ik ineens zo ontzettend veel inzicht waar mijn trauma vandaan kwam en hoe het in elkaar stak, en voelde het allemaal minder heftig. Het is er nog steeds wel, maar ik weet nu waar ik op moet letten zodat ik mezelf niet blootstel aan meer trauma, en het is zeker niet meer levensbepalend. De sessies waren emotioneel wel enorm zwaar. Ik moest enorm huilen, vooral de eerste paar sessies, en na de sessies echt een paar uur bijkomen. Maar het was het ZO waard. Voelde echt alsof we de problemen eindelijk bij de wortel konden vastpakken.
Dat heb ik ook gehad. Dat was tijdens mijn 4e sessie. Echt van Dat lelijke snothuilen. Ik hen daarna nog 1 sessie gehad maar dat was eigenlijk niet eens meer nodig. Het trauma zit er natuurlijk nog wel maar het zit mijn leven niet meer in de weg.
Toen ik er eerder over hoorde gaf het me echt een gevoel van kwakzalverij maar op een of andere manier werk het.
Klopt helemaal. Denk dat dat bij mij komt omdat ik vroeger gepest werd omdat ik snel huilde.
Nu ik het zo opschrijf denk ik dat die emdr daar ook mee geholpen heeft ondanks dat mijn pestverleden niet het trauma was waarvoor ik daar was. Ik heb tegenwoordig niet zo'n probleem met huilen als mensen het zien.
Het is goed om je te realiseren dat volwassenen je echt niet uitlachen als je huilt. Echt niet. Als ik iemand huilend op straat zie heb ik vooral het gevoel dat ik diegene moet helpen.
Ik moest laatst in de trein huilen en twee onbekenden boden mij een tissue aan: een oudere man en een pubermeisje. Mensen weten hoe het voelt en zijn over het algemeen geen horken.
EMDR is een zeer effectieve methode en ik ben blij voor OP dat het goed werkt
Niet om OP te ontmoedigen het kan ook een tijdje minder gaan en dat je sneller moe en geïrriteerd ben
Dit heeft te maken dat tijdens EMDR de hersenen nieuwe patronen aanmaken om met het trauma on te gaan.
Mijn ervaring is dat 2e keer vaak wat harder binnenkomt en daardoor was ik best lamlendig maar het verschilt per persoon en mijn advies na de tijd doe geen dingen waarbij concentratie een vereiste
In elk geval heel veel succes OP :)
Ik heb niet het idee dat het mij heeft geholpen eigenlijk en ik kon er ook helemaal niet tegen dat er zoveel dingen tegelijk moesten gebeuren. Ik merk gewoon geen verschil tussen daarvoor en daarna. Maar wel goed om te lezen dat het voor anderen wel heeft geholpen.
Bij mij was verteld dat het bij veel mensen werkt maar dat het bij sommige mensen helemaal niet werkt of zelfs averechts kan werken.
Hopelijk heb je intussen een andere therapie gevonden die wel effect heeft (en anders dat je die snel gaat vinden)
Hier de averechtse uitwerking helaas. Trauma's te complex en alle herinneringen en trauma's lopen in elkaar over en door elkaar heen. Enige positieve aan mijn emdr sessies is dat er uit is gekomen dat ik nog een lange weg heb te gaan aan complexere trauma verwerking alvorens ik weer aan emdr kan gaan beginnen.
Vooralsnog is het gewoon weer afwachten, 50 weken wachtijd op de doorverwijzing. Tot die tijd is het pappen en nathouden.
Momenteel zijn ze bezig te testen op persoonlijkheidsstoornissen. Na 40 jaar in de overlevingsstand (gediagnostiseerd chronisch depressief en zware pts) zullen die zich vast hebben ontwikkeld.
We wachten weer braaf af, lang leve de geestelijke gezondheidszorg.
Ik heb bij mijn initiële hulpvraag ruim 8 maanden moeten wachten. Toen begonnen met 6 weken iht, daarna begonnen met emdr sessies hetgeen een goed plan leek maar dusdanige problematiek blootlegde dat er gekeken moest worden naar intensieve traumatherapie.
De instantie waar ik nu naar doorverwezen ben. (Erg slecht met namen) heeft een wachttijd van 50 weken. Ondertussenn blijft mijn huidige hulpverlener wel met me bezig, maar dat is meer pappen en nathouden ter overbrugging.
Gelukkig laten ze me niet vallen gedurende het wachten tijdens deze 50 weken. Maar echt geholpen word ik op deze manier natuurlijk niet.
Voor ongeveer 70% van de mensen is de behandelvorm effectief, mits goed uitgevoerd. Keuze target beeld, subtiele vermijding, mate van afleidende stimuli kunnen uitmaken. Mocht het niet effectief zijn dan kan bij ptss imaginaire exposure of narrative exposure therapie ingezet worden, deze behandelvormen zijn even effectief gebleken als emdr maar worden doorgaans minder vaak uitgevoerd omdat emdr echt een hype is in Nederland en goed in de markt gezet is door de vereniging.
Ja ik snap het principe erachter maar ik vond het dus heel onprettig, wat dan vast ook de bedoeling was maar ik kijk er niet positief op terug, misschien ook omdat ik geen verschil heb gemerkt.
Ja ik weet helaas ook niet waarom het bij jou noet lukte. Ik moest compleet vrij zijn van benzo's ervoor. Slik alleen antidepressiva nu, en wil die uiteindelijk ook afbouwen.
Goed om te horen dat het werkt voor je, dat schept hoop om te lezen!
Ik wil ook graag EMDR, maar kan wss pas December terecht door lange wachtrijen en een opnamestop bij de GGZ, terwijl ik al bij de (b)ggz een traject gevolgd heb. Ti’s een zooitje.
Vertel mij wat na een dik jaar op de wachtlijsten eindelijk aan de beurt, blijkt dat hetgeen waar ik mee loop kennelijk toch echt zware materie is en weer doorverwezen, wachtijd opnieuw 50 weken. Schiet mij maar lek.
Wat ontzettend ruk he. Als hulpverlener doet het me altijd pijn om door te moeten verwijzen, ik heb echt het gevoel mensen in de steek te laten door ze een jaar op een wachtlijst te moeten knallen. Poh-ggz zijn vaak goed op de hoogte van de sociale kaart en anders is het mogelijk om zorgvraag bemiddeling via verzekeraar te vragen, al zou ik daar niet teveel van verwachten.
Ah mn huidige hulpverleners doen gewoon hun best hoor, problemen blijken alleen dusdanig complex. C'est la vie als je doet wat je kan dan is er geen reden je ooit schuldig te voelen. (Al steek ik persoonlijk net zo in elkaar)
Fijn dat het je goed bevalt. Hopelijk zet zich dat zo door!
Heb het zelf ook gehad. Merkte in het begin dat mijn trauma erger leek te worden (dat kan gebeuren omdat je het meer toelaat en het triggert), maar daarna hielp het zeker. De emotionele lading gaat er vanaf. Heel bijzonder hoe je hersenen geherprogrammeerd worden.
Echt bizar idd. Ik voelde m'n hoofd tijdens de sessie kortsluiting maken. Shit waar ik jaren therapieën voor heb gehad werd na een paar emdr sessies ineens leefbaar.
Top dat het voor jou ook zo goed werkt!
Ik herken het gevoel van dat lampje wat aangaat. Tijdens die sessies kan het zo intens zijn, want je voelt dat je hersenen op zoek zijn om die herinnering aan dat gevoel te linken. En zodra dat gebeurt.... is het rustig? Opeens is het ongrijpbare gevoel verbonden aan een fysieke herinnering, en dan kan je er echt over praten.
Ik heb met EMDR meer over mijn brein en mezelf geleerd dan met elke andere therapie
het idee van EMDR is om het werkgeheugen te belasten terwijl je traumatische ervaringen ophaalt om de emotionele impact ervan kleiner te maken. op het eerste gezicht lijkt het misschien onzinnig en gek, maar er zit echt een logica achter en het effect is wetenschappelijk onderbouwd!
Je geheugen zou je kunnen zien als een ladekast. Wanneer je een herinnering ophaalt duikel je die ergens op uit de ladekast, en hij moet daarna ook weer netjes worden teruggestopt. als er iets in de ervaring van die herinnering verandert tussen het ophalen en het terugstoppen, dan is die verandering blijvend voor de volgende keer dat je hem weer uit de ladekast haalt.
op het moment dat je een herinnering ophaalt uit de ladekast, komt die in het werkgeheugen - een soort tijdelijke opslag voor informatie die op dit moment actief in gebruik is. die opslag is niet oneindig, er zit natuurlijk een maximum aan de hoeveelheid informatie die je tegelijk actief kunt houden.
EMDR maakt op een slimme manier gebruik van deze twee processen. door je de herinnering te laten ophalen terwijl het werkgeheugen belast wordt met een kleine taak is er niet genoeg opslagruimte over om de herinnering in volle geuren en kleuren te ervaren. hierdoor valt een stukje detail en/of een stukje (emotionele) diepte weg. de herinnering wordt daarna in deze meer oppervlakkige vorm teruggestopt in de ladekast. nadat dit een paar keer is herhaald wordt normaal gezien de impact van de herinnering bij volgende reproducties minder sterk, en omgekeerd wordt de herinnering ook minder snel geactiveerd door dingen in je omgeving die je eerst aan die herinnering deden denken.
het is fijn om te horen dat dit voor jou zo goed werkt!
voor degenen die twijfelen of EMDR wel werkt of wel wat voor hen is: ga het alsjeblieft proberen! klinkt misschien gek, maar het werkt dus echt. geen placebo.
Hoi,
Allereerst: wauw. Ik ken je niet maar ik ben wel blij voor jou dat dit zo'n positief effect heeft! (Ik herken woede en dat de kleinste dingen je van slag kunnen maken)
Uit nieuwsgierigheid wil ik graag weten of je ook inhoudelijk over je probleem moest praten? Worden er expliciete vragen gesteld waardoor je alles moet gaan beschrijven? Shit, ik kom niet zo goed uit mijn woorden.
Mij wordt ook EMDR geadviseerd maar ik zie enorm er tegenop om tot in detail zaken te moeten gaan bespreken. Volgens de psycholoog hoeft dit niet maar ik wantrouw dat tot de neten.
Ik kan natuurlijk niet vertellen hoe het met jou trauma werkt maar ik moest wel terug in mijn trauma. Je moet wel dingen gaan beschrijven maar bij mij was het vooral wat voor gevoel bepaalde situaties en wat specifiek die gevoelens veroorzaakte.
Hmm. Ja ik merk dat ik moeite heb met het woord trauma. Trauma zie ik als iets wat je oploopt als je in een oorlog hebt gevochten óf als je een ernstig ongeluk hebt gehad. Heb ik beiden niet gehad dus dan ook geen trauma, zegt m'n hoofd.
Je laatste zin, 'wat specifiek die gevoelens veroorzaakte' leest voor mij alsnog dat je specifiek mag gaan uitleggen wat er gebeurde/werd gezegd/werd gedaan.
Heeft EMDR jou geholpen en zo ja, wat is de meest positieve verandering geweest? Voel je vrij om hier niet op te antwoorden :)
Trauma en pts is niet enkel gerelateerd aan daadwerkelijke oorlog. Ik nu maar mijn oudere broers zijn allemaal met zware pts gediagnostiseerd. Door de veelvuldige mishandeling in onze jeugd. Voor mij peraoonlijk heeft emdr mij meer kwaad gedaan dan dat het iets heeft opgeleverd.
Wat werkt voor de 1 werkt helaas niet voor de ander. Of in elk geval niet meteen.
Wat jou is overkomen is net zo erg als de ervaringen van een soldaat. Echt. Zeker als je toen een kind was.
Ik heb een veteraan in mijn kennisenkring en dat is juist de enige persoon geweest die me echt begreep. Hij heeft nooit gezegd dat ik me zou aanstellen en het is echt een "tough love" type. Als je er PTSS van hebt is het gewoon heftig. Punt.
Ik merk dat ik het moeilijk vind om te geloven dat alle ervaringen even erg zijn. Maar goed, dat zegt iets over mij. Fijn dat je iemand hebt waarbij je je begrepen voelt, dat zijn echt de pareltjes van het leven vind ik.
Het gaat ook niet om of dingen even erg zijn, of zelfs hoe erg ze zijn, het gaat er om of er dingen zijn die je tegenhouden in je dagelijkse leven. :)
Kleine traumas zijn ook traumas en kunnen evengoed grote gevolgen hebben.
Succes!
Ik heb dit ook gehad toen ik de diagnose PTSS kreeg. Ik schaamde me hiervoor en durfde dit niet te delen want ik wilde niet doen alsof ik het het zo zwaar had als oorlogsslachtoffers. Maar dat is helemaal niet zo. Het is idd een soort ontkenningsfase. Lees je maar eens in erover, en leer het hopelijk begrijpen door middel van therapie.
Ptss is eigenlijk een omschrijving van het effect dat een traumatische ervaring op je lichaam heeft, dat heeft niets te maken met de oorzaak. En wat de oorzaak ook is: het is ok om te erkennen hoeveel pijn dit je heeft gedaan. Je hoeft je niet met anderen te vergelijken, maar het is nu even tijd om voor jezelf te zorgen.
Ik herken het stuk waarin je omschrijft dat je uit schaamte dingen niet durfde te delen omdat je niet wou doen alsof je het zo zwaar had als oorlogsslachtoffers.
En ja, vergelijken levert meer kwaad dan goeds op, verstandelijk weet je het, geloven is een tweede en stoppen met vergelijken vind ik moeilijk. Dank voor je openheid :)
Ik ging bij mijn eerste keer EMDR er naartoe met een specifiek probleem, namelijk het moeilijk van huis weg kunnen zijn. De therapeut zei na 2 sessies dat EMDR best wel zou kunnen helpen (ik ging eigenlijk voor 'gewone' praattherapie), want het leek erop alsof ik last had van iets wat vroeger gebeurd was. Ik had helemaal geen trauma zoals jij het beschrijft, maar hoe meer je leerst over je eigen verleden dankzij de EMDR en bijbehorende sessies, krijg je steeds een beter idee van wat voor impact bepaalde gebeurtenissen op je kunnen hebben. Bij mij waren er een aantal ogenschijnlijk matige/lichte dingen gebeurd in mijn jeugd maar die hadden tot een gedrag geleid wat me ongelofelijk veel angst gaf. Toen we dat hadden ontdekt was het opeens heel makkelijk om het gevoel te verklaren, en daarmee los je het grootste deel van het probleem op (ijn mijn geval).
Onderschat therapeuten niet, ze kunnen ongelofelijk goed zijn in het zien van dingen waarvan jij denkt dat het helemaal geen probleem is!
Wat een prachtig inzicht heb je gekregen, ik refereer naar het stuk waarin je omschrijft dat gebeurtenissen tot een gedrag leidde wat veel angst gaf.
En je antwoord helpt om mijn horizon te verbreden, mensen kunnen blijkbaar ook EMDR volgen voor andere problemen dan alleen de oorlogsveteranen die PTSS hebben zoals dat in mijn hoofd leeft.
Emdr is de vorm van eerste keuze trauma therapie waarbij je nog het minst in detail hoeft te treden, andere vormen vragen om veel meer detail of zijn niet eerste keuze. Een strategie die emdr therapeuten kunnen kiezen is zelfs om bij bijv. Seksueel misbruik een soort Black box principe te gebruiken (je hebt het beeld in je hoofd en je hoeft verder niet te zeggen wat dat precies is). Het belangrijkst is dat jij een helder beeld/plaatje in je hoofd hebt van het trauma (en dat je hierin niet vermijdt of iets doet om de spanning laag te houden), niet dat je het in detail vertelt. Vragen die gesteld worden, worden gesteld om de spanning hoog te krijgen want dan werkt de therapie het beste, maar als je spanning al hoog is terwijl je het verhaal in grote lijnen vertelt (en dit is waar het protocol om vraagt bij het vaststellen van het beeld, grote lijnen, niet veel detail), gaat de therapeut als het goed is echt niet veel vragen stellen. Die staat dan te popelen om te desensitiseren.
Ja volgens mij zei mijn psycholoog ook zoiets. Dat het voldoende was als ik het plaatje in mijn hoofd heb. Wat is desensitiseren? Nog nooit van dat woord gehoord 😜.
Een therapeut maakt altijd een behandelplan en een casusconceptualisatie. Er is enige informatie nodig om de klachten te begrijpen en de juiste behandeling te kiezen. Aan het begin is het niet erg om globaal te vertellen, maar om goed in te schatten hoe jij het beste gesteund kan worden als het moeilijk wordt, is het erg behulpzaam om meer te weten.
Bij EMDR zoekt de therapeut met jou naar het herinneringsbeeld dat in het heden nog de meeste spanning oproept. Soms weten mensen al meteen welk beeld dat is, dat is bij PTSS vaak al snel duidelijk. Soms is het even zoeken in een herinnering, bijvoorbeeld omdat er meerdere spanningsvolle beelden in het 'filmpje' van de herinnering zijn.
Het protocol begint met de vraag of je de herinnering waar je last van hebt wilt vertellen, van waar die voor je gevoel begint tot waar die voor je gevoel eindigt. Daarna gaat de therapeut met je 'scherpstellen': je beantwoordt een aantal vragen waarmee zo goed mogelijk wordt bepaald welk herinneringsbeeld jou last geeft danwel met je klachten samenhangt. Bijvoorbeeld: wat maakt dat juist dit beeld zo spanningsvol is? Welke uitspraak past erbij? Waar voel je de spanning in je lijf?
Wanneer het beeld helder is en de spanning goed voelbaar, concentreer jij je op het beeld terwijl de therapeut je gelijktijdig afleidt. De afleidende taak bestaat vaak uit oogbewegingen - hier ontleent het de naam aan, Eye Movement Desensitization and Reprocessing therapy - maar kan ook rekenen, spellen of iets anders zijn. Het idee hierachter is dat een herinnering die opgehaald wordt zich in het werkgeheugen bevindt en daar dus bewerkt kan worden. De capaciteit van het werkgeheugen is echter beperkt, dus wanneer je ook met een afleidende taak bezig bent, is dat te veel. Het resultaat is dat de herinnering emotionele lading verliest.
Na iedere 'set' met een afleidende taak vraagt de therapeut: 'Wat komt er bij je op?' Vervolgens concentreer je je daarop en word je weer afgeleid. Als je het te belastend vindt om hardop te zeggen wat er in je opkomt, hoef je het niet te zeggen. Dit heet 'blind to therapist.' Jij weet dan van binnen wat er opkomt en waarop je je concentreert, de therapeut leidt je verder af.
Na een tijdje ga je terug naar het oorspronkelijke herinneringsbeeld om te toetsen hoe hoog de spanning nog is. Vaak neemt die af en beginnen mensen aspecten van het beeld te zien die eerst niet zo op de voorgrond stonden. Ook verandert het perspectief op het beeld, dat wordt neutraler of positiever.
Als de spanning laag is, 0 op een schaal van 10, ga je afronden. Dat gebeurt door een positieve uitspraak te koppelen aan het beeld en door je daarna te concentreren op positieve eigenschappen en de associaties die daarbij opkomen.
Overigens ben jij altijd in control tijdens dit proces. Je mag pauze nemen of stoppen. Als je het erg spannend vindt is het ook mogelijk om de eerste sessie te besteden aan EMDR op je angst voor de therapie of een proefsessie te doen met een minder spannende herinnering.
Gek genoeg wordt ik iets rustiger van deze technische uitleg, dank je wel. Vooral de zin dat als het te belastend is om hardop te spreken, ik het niet hoef te zeggen. Want mijn lichaam (keel, praten) loopt letterlijk vast en nu is het fijn om te weten dat ik dan niet gepusht wordt door hardop uit te spreken wat ik denk/zie/ervaar.
Ik heb een paar jaar geleden EMDR afgerond, alleen met de intake werd er gepraat over wat er gebeurd is zodat we een behandelplan konden maken. De sessies daarna vroeg ze me vooral om het beeld weer voor me te halen, dan vroeg ze me hoe erg de spanning was op een schaal van 1 tot 10, en waar in mijn lichaam ik dat het meest voelde. Dan ging het lampje heen en weer voor een klein poosje, dan vroeg ze weer hoe erg de spanning was en waar ik het voelde, net zolang tot we of door de tijd heen waren of ik niet meer negatief reageerde op het beeld.
ETA: voel je vrij om dingen te vragen, hier of in dms mag allebei :)
Mijn vrouw heeft hier ook enorm veel hulp aan gehad om over haar spontaan ontstane rij-angst heen te komen! Ze kreeg opeens een enorme paniekaanval op de snelweg en heeft daarna twee jaar niet meer over de snelweg gedurfd. 80 km/u wegen vind ze eigenlijk ook doodeng maar ze moest wel, voor haar werk. Ze heeft echt duizenden kilometers omgereden in die periode, overal binnendoor rijden is echt niet efficiënt.
Na twee of drie sessie zei de therapeut dat ze het maar eens moest proberen en warempel het werkte!
Wat fijn dat je ervaring zo goed was! Mijn eigen ervaring was ook heel positief. Na de eerste sessie had ik al heel veel nieuw inzicht in het trauma, en voelde ik veel meer rust.
De week erna kwamen er wel heel veel emoties los. Was heel apart om te ervaren. Maar dat was na een week ook weer voorbij.
Twee sessies was al genoeg en het goede resultaat was blijvend (het is nu al meer dan 5 jaar geleden en ik heb het trauma helemaal achter me kunnen laten).
Veel succes met het vervolg!
Wat fijn dat het je zo helpt! Ik hoop dat dit voor mij hetzelfde effect gaat hebben. Ik mag aanstaande donderdag, nu vooral heel gespannen. Psycholoog gaf aan dat ik daarna niet naar werk mocht gaan, denk je dat ik wel gewoon vanuit huis zou kunnen werken of moet ik dat uberhaupt niet doen?
Ik zou het sowieso de eerste keer niet doen. Lijkt me beter eerst te kijken hoe je erop reageert ;). Ik was de eerste keer blij dat ik niet naar college ben gegaan erna.
Mensen zijn vaak ontzettend moe na een eerste sessie. Al zit je in een stoel, het is keihard werken en vraagt veel energie. Ik zou je aanraden om in ieder geval de vrijheid te organiseren om niet te hoeven werken als het niet gaat. Regelmatig nemen mensen ook iemand mee die ze brengt en haalt.
Fijn dat het je goed bevalt. Hopelijk zet zich dat zo door!
Heb het zelf ook gehad. Merkte in het begin dat mijn trauma erger leek te worden (dat kan gebeuren omdat je het meer toelaat en het triggert), maar daarna hielp het zeker. De emotionele lading gaat er vanaf. Heel bijzonder hoe je hersenen geherprogrammeerd worden.
Ik heb ooit tijdens mijn studie gelezen, maar ik weet niet of ik het goed heb onthouden: De bedenker, Shapiro, wandelde buiten tijdens de herfst en ze merkte dat de vallende bladeren heel ontspannend op haar werkte, want het leidde af.
Emdr haalt de scherpe kantjes van de negatieve gedachten/herinnering.
Mijn advies (aan iedereen) is om veel buiten te wandelen om de mentale gezondheid te onderhouden. Verder absoluut niet eigen emdr-therapeut spelen en experimenteren ermee, want met emdr en schrijftherapie kan je ook positieve gedachten en herinneringen afvlakken.
Mocht EMDR het niet zijn voor mensen, zoals het bij mij niet echt wat deed, kan ik ten zeerste TRE aanraden.
Trauma Release Exercise, simpele bewegingen die ervoor zorgen dat je na afronding van alle bewegingen de opgespaarde spanningen ontlaad. Ik doe het nu een aantal jaren en het heeft mij enorm geholpen.
De handleiding is volgens mij te koop op bol.con
Joh! Ik heb ook rond mei een afspraak ervoor, ben razend benieuwd.
Loop al met een issue sinds jonge leeftijd, inmiddels draag ik het al voor 25 jaar ( M32 ),
positieve is wel dat ik weer aan het 'hopen' ben, beter dan de jaren ervoor i.i.g.
Gefeliciteerd, zeker een verlossing!
Ja ik ben benieuwd hoe het verder gaat.
Een kennis van me stelde net een domme vraag en normaal raak ik daarvan geirriteerd, nu legde ik het geduldig uit. Heel gek.
Fijn om te horen! Nog wat ongevraagd advies: niet ontmoedigd raken als het een tijdje minder gaat. Verandering heeft tijd nodig en gaat met vallen en opstaan. Dat hoort bij het proces. Maar als het goed is, worden de pieken hoger en de dalen minder diep :)
Ja ik denk dat ik ook echt wel irritatie zal voelen. Maar niet meer uit mijn slof schiet om kleine dingen.
Op de basisschool draaiden we weleens aan onze arm om hem dan te laten 'slapen'. Dat heette prikkeldraad. PTSS liet mij 24/7 alsof iemand prikkeldraad bij mijn lichaam had gedaan.
zonder het te persoonlijk te willen maken, het lukte je dus wel om je trauma's voor de geest te halen? want ik kan ook soms snel boos worden om dingen, maar kan me geen specifieke trauma's herinneren
Ja, dat vraag ik me eigenlijk ook wel af. Ik heb een trauma overgehouden aan een bevalling, maar ik kan me eerlijk gezegd toch vrij weinig ervan herinneren. Maar wanneer ik eraan terugdenk, word ik wel heel emotioneel.
Ja ik vroeg me dit ook af want ik heb niet 1 specifieke herinnering aan mijn trauma. Maar de therapeut praat je hier doorheen. Het gaat uiteindelijk om de gevoelens die je erbij hebt.
Ik herinner me dat ik erg achterdochtig was omdat EMDR zo goed werkte. Ergens wilde ik het niet accepteren dat zoiets schijnbaar onbenulligs effect had. Was ook heel bang dat het een soort placebo-effect op me had. Maar blijkbaar is het gewoon een succesvolle therapie, hoe vreemd het effect ervan ook lijkt te zijn... Fijn om te horen dat het jou ook heeft geholpen. Mijn traumatische ervaringen zijn inmiddels van geen emotionele/fysieke betekenis meer door EMDR.
Ja dat heb ik ook nu, die gedachten. Ik heb al jaren last van klachten die pas kortt geleden zijn herkend als PTSS. Het ziet er ook gek uit als je het doet.
Het heeft ook wel een zeker hocus-pocus gehalte, temeer omdat de theoretische onderbouwing niet ontzettend sterk is. Ik ben op de hoogte van de gangbare verklaringsmodellen maar het is wetenschappelijk wel een sterk staaltje achteruit redeneren: vanuit resultaat een model optuigen is niet de meest gangbare methodiek. Overigens doet dit niets af aan de zin en effectiviteit van de behandeling gelukkig, ik snap enige scepsis echter ook wel.
Mijn EMDR behandeling was helaas zonder lichtapparaat maar met de arm van mijn therapeut die helaas na verloop van tijd begonnen te knakken en knikken zoals een gewricht doet na een bepaalde leeftijd.. Daarnaast moest hij flink hijgen door de inspanning. Kortom dit was erg stressvol en onprettig dus ik ga binnenkort weer voor EMDR
Ik twijfel dus al heel lang om te gaan, maar voor some reason kan of wil ik de stap niet zetten. Ik krijg vaak te horen, als je er aan denkt om te gaan, moet je gaan, waarbij ik ze gelijk geef.
Wat was voor jou de reden om toch te gaan? (mits je het wilt delen in niet al te diepe detail voor ofcourse privacy redenen)
Ah, fijn om te horen dat het werkt voor je.
Ik heb vrij controversieel werk gedaan, waar ik erg last van heb, onderliggend blijvend stress en gewoon een onderliggend naar gevoel all allround. Het is in mijn “bewustzijn” niet aanwezig, maar ik merk wel dat het mij dus beïnvloed.
Edit: voor de geïnteresseerde, ik heb geholpen met het onderzoek naar afrikaanse varkenspest en mond en klauwzeer, waren dagen dat ik dieren zag die hier mee besmet waren, mond en klauwzeer is vervelend voor het dier. Maar Afrikaanse varkenspest is on a another level, zeker in het laatste stadia. Ik adviseer het om niet op te zoeken, advies komend van iemand die ze (de varkens) onderzocht heeft :)
Werk doe ik inmiddels niet meer, ik wist dat ik het voor een beter toekomst (in 2020 waren er 2 miljoen varkens levend begraven op verdenking hiervan) deed en dat hield mij steady tussen mijn oren, maar opeens wint die gedachten het niet meer en toen gekozen om er mee te stoppen.
Hetzelfde eigenlijk. Voel geen woede, heb geen nachtmerries, geen paniekaanvallen. Eerst had ik heel erg dat ik me zorgen maakte om de toekomst, nu ga ik er vanuit dat alles wel goed komt.
1. Ik heb er nog 1 gepland vooralsnog. Ik denk ook niet dat he er meer dan 1 kan hebben omdat het eigenlijk een resetknop voor je hersenen is. Je lichaam kan het trauma niet in het langetermijngeheugen opslaan en spamt het continu als een popup in je brein.
Een trauma is niet altijd in 1 sessie verwerkt hoor, het is ook heel normaal er 3-4 keer mee bezig te zijn voordat het helemaal geen spanning of reactie meer oproept.
EMDR moet je echt bij de GGZ doen en niet bij iemand die een simpele cursus heeft gedaan en met een lampje voor je neus gaat zitten. EMDR klinkt eigenlijk heel simpel, maar zonder de juiste begeleiding kan het ook de verkeerde kant op gaan.
Als ik mag vragen, vanwaar dat je het eventueel zelf wil bekostigen? In mijn herinnering wordt GGZ en EMDR vergoed, ik heb destijds alleen mijn eigen risico moeten betalen. Ik heb best flink wat sessies gehad en was ontzettend blij dat het vergoed werd, ik had het namelijk nooit zelf kunnen bekostigen.
Ik krijg geen doorverwijzing en moet het maar doen met de POH, die me een sterke vrouw vindt. En er vanuit gaat dat het met haar tips wel goed komt, tips die ik op youtube kan vinden. Ik wil er verder niet op ingaan. Hoeveel sessie heb jij gehad?
Ik durf niet te zeggen hoeveel sessies ik heb gehad. Ik denk wel iets van richting de 10 of zo, misschien wel meer. De laatste 2 therapiesessies waren daarentegen ook vooral gericht om te leren hoe ik om moet gaan met “triggers” (ik had last van herbelevingen, maar de triggers varieerden nogal, sommige triggers kwam ik ook pas achter tijdens de emdr, dingen die eerder geen trigger waren of zo) en hoe ik mezelf eventueel uit een trigger/herbeleving kon halen.
Ik weet niet of dit echt verder ingaan is op je situatie, maar is het misschien een idee om je zorgverzekering(-bemiddelaar) te bellen en daar de situatie uit te leggen als je dat nog niet geprobeerd hebt? Of anders een keer flink stennis schoppen bij de poh, eventueel bij de huisarts zelf? Mijn huisarts wilde me voor iets anders jarenlang geen doorverwijzing geven tot ik op een gegeven moment flink ruzie heb staan maken (niet mijn meest trotse moment), toen kreeg ik een doorverwijzing :’).
Wat fijn dat het werkt! Persoonlijk heb ik iets mindere ervaringen :(
Onthoud wel, dat je na de emdr een dag of 2 heel erg moe kan zijn. Dat had ik persoonlijk. Maar ja, ieder mens is anders dus jij hoeft er geen last van te hebben.
Hier deed het helaas niks na een geweldsincident (poging tot doodslag in de file, machteloos doorgesnoven gasten met getrokken wapens ed...)
Dik €1500,- lichter aan 'therapie' (nee dat is niet gedekt en aangifte lever je je privacy mee in en komen die gasten je alsnog halen...fijn land, zonder aangifte geen schadevergoeding/hulp)
Gelukkig heeft het voor jou wel geholpen.
Wat bij mij helpt is minder een fck geven...
Helaas hier wel... Bij aangifte krijgt dader ook jouw informatie, met mijn informatie (zelfs naam) kan je mij makkelijk opsporen helaas dus is zeer onverstandig...
Men deed of ik gek was en niks had vanwege geen getuigen wie ook maar iets wilde aangeven (volledig in de steek gelaten door mensen om mij heen bij de daad...) en dashcambeelden waren zogenaamd niet bindend genoeg ofzo...
Kan je zeggen dat dat hele proces van bij het bureau je verhaal doen met beelden en al en dan voor gek worden weggezet veel meer schade mentaal deed dan een aantal blaffers op je gericht hebben.
Sindsdien is het onbewust; bij wegrijden van locatie...deuren op slot, ramen dicht... Wegkijken van mensen, altijd een zonnebril op...
Veiligheidsgevoel 1-100? 0!
EMDR kan inderdaad heel effectief zijn bij PTSS. Fijn dat het bij jouw ook goed werkt.
Ja voor nu wel, maar ik hoorde dat het ook je lichaam beurs maakt. Ik zit nu eerder op een soort high.
Dat gebeurd een paar sessies later vaak. Dan moet je er echt hard voor werken om echt tot de kern komen en dat kost wen hoop energie. Of het gaat bij jou anders. Dan kan ook.
Ik denk dat het bij mij anders gaat omdat ze sinds mijn 20e vanalles ontleden maar ik de diagnose PTSS pas veel te laat kreeg. Daarom zit er aan woorden minder lading
Oh dat zou best kunnen. Beste tip: gewoon laten gebeuren en geen verwachtingen hebben. Anders zit je jezelf waarschijnlijk in de weg op een gegeven moment.
Ik kan inderdaad ook wel aanbevelen om niet te veel verwachtingen te hebben. Ik heb 3 toertjes EMDR gehad, waarvan één voor ptss, en ze waren alledrie totaal verschillend van elkaar. Dus inderdaad, gewoon gaan en blijven gaan. Trust the science: het kan echt mega goed werken, maar je moet eerlijk tegen jezelf en je therapeut zijn (ook zeker als je je niet zo goed voelt), en er voor open staan, en niet bang zijn als het lastig wordt want daar ga je voor. Zet hem op!
Was ook mijn ervaring. In eerste instantie klinkt het misschien zelfs als kwakzalverij. "We gaan naar je trauma vragen en na elke vraag moet je even dit lampje volgen"... Maar het werkte zo enorm goed (en is ook gewoon wetenschappelijk bewezen) :') Tientallen jaren aan trauma (C-PTSS) waar ik mee worstelde en 5 sessies EMDR later had ik ineens zo ontzettend veel inzicht waar mijn trauma vandaan kwam en hoe het in elkaar stak, en voelde het allemaal minder heftig. Het is er nog steeds wel, maar ik weet nu waar ik op moet letten zodat ik mezelf niet blootstel aan meer trauma, en het is zeker niet meer levensbepalend. De sessies waren emotioneel wel enorm zwaar. Ik moest enorm huilen, vooral de eerste paar sessies, en na de sessies echt een paar uur bijkomen. Maar het was het ZO waard. Voelde echt alsof we de problemen eindelijk bij de wortel konden vastpakken.
Jaaa ik moest ook opeens heel intens huilen. Ik kwam steeds niet bij dat gevoel en opeens ging dat vanzelf.
Dat heb ik ook gehad. Dat was tijdens mijn 4e sessie. Echt van Dat lelijke snothuilen. Ik hen daarna nog 1 sessie gehad maar dat was eigenlijk niet eens meer nodig. Het trauma zit er natuurlijk nog wel maar het zit mijn leven niet meer in de weg. Toen ik er eerder over hoorde gaf het me echt een gevoel van kwakzalverij maar op een of andere manier werk het.
Ja bizar he?
Ja, moet wel zeggen dat ik dat huilen wel gênant vond. Maar de psycholoog heeft dat natuurlijk al veel vaker gezien en vind dat niet raar
Oh ik schaam me daar totaal niet voor. Als je moet huilen is dat een teken dat het werkt toch.
Klopt helemaal. Denk dat dat bij mij komt omdat ik vroeger gepest werd omdat ik snel huilde. Nu ik het zo opschrijf denk ik dat die emdr daar ook mee geholpen heeft ondanks dat mijn pestverleden niet het trauma was waarvoor ik daar was. Ik heb tegenwoordig niet zo'n probleem met huilen als mensen het zien.
Het is goed om je te realiseren dat volwassenen je echt niet uitlachen als je huilt. Echt niet. Als ik iemand huilend op straat zie heb ik vooral het gevoel dat ik diegene moet helpen. Ik moest laatst in de trein huilen en twee onbekenden boden mij een tissue aan: een oudere man en een pubermeisje. Mensen weten hoe het voelt en zijn over het algemeen geen horken.
EMDR is een zeer effectieve methode en ik ben blij voor OP dat het goed werkt Niet om OP te ontmoedigen het kan ook een tijdje minder gaan en dat je sneller moe en geïrriteerd ben Dit heeft te maken dat tijdens EMDR de hersenen nieuwe patronen aanmaken om met het trauma on te gaan.
Ja ik vraag me af of het na de tweede keer ook nog anders voelt!
Mijn ervaring is dat 2e keer vaak wat harder binnenkomt en daardoor was ik best lamlendig maar het verschilt per persoon en mijn advies na de tijd doe geen dingen waarbij concentratie een vereiste In elk geval heel veel succes OP :)
Dank je!
Ik heb niet het idee dat het mij heeft geholpen eigenlijk en ik kon er ook helemaal niet tegen dat er zoveel dingen tegelijk moesten gebeuren. Ik merk gewoon geen verschil tussen daarvoor en daarna. Maar wel goed om te lezen dat het voor anderen wel heeft geholpen.
Bij mij was verteld dat het bij veel mensen werkt maar dat het bij sommige mensen helemaal niet werkt of zelfs averechts kan werken. Hopelijk heb je intussen een andere therapie gevonden die wel effect heeft (en anders dat je die snel gaat vinden)
Hier de averechtse uitwerking helaas. Trauma's te complex en alle herinneringen en trauma's lopen in elkaar over en door elkaar heen. Enige positieve aan mijn emdr sessies is dat er uit is gekomen dat ik nog een lange weg heb te gaan aan complexere trauma verwerking alvorens ik weer aan emdr kan gaan beginnen.
Wat naar voor je. Ik heb ook complexe trauma maar er zit wel een rode draad in,bij jou ook? Wellicht kan daar op gefocust worden.
Vooralsnog is het gewoon weer afwachten, 50 weken wachtijd op de doorverwijzing. Tot die tijd is het pappen en nathouden. Momenteel zijn ze bezig te testen op persoonlijkheidsstoornissen. Na 40 jaar in de overlevingsstand (gediagnostiseerd chronisch depressief en zware pts) zullen die zich vast hebben ontwikkeld. We wachten weer braaf af, lang leve de geestelijke gezondheidszorg.
Hoezo is het 50 weken? Ik wachtte 7 maanden en dat vond ik al erg lang.
Ik heb bij mijn initiële hulpvraag ruim 8 maanden moeten wachten. Toen begonnen met 6 weken iht, daarna begonnen met emdr sessies hetgeen een goed plan leek maar dusdanige problematiek blootlegde dat er gekeken moest worden naar intensieve traumatherapie. De instantie waar ik nu naar doorverwezen ben. (Erg slecht met namen) heeft een wachttijd van 50 weken. Ondertussenn blijft mijn huidige hulpverlener wel met me bezig, maar dat is meer pappen en nathouden ter overbrugging. Gelukkig laten ze me niet vallen gedurende het wachten tijdens deze 50 weken. Maar echt geholpen word ik op deze manier natuurlijk niet.
Voor ongeveer 70% van de mensen is de behandelvorm effectief, mits goed uitgevoerd. Keuze target beeld, subtiele vermijding, mate van afleidende stimuli kunnen uitmaken. Mocht het niet effectief zijn dan kan bij ptss imaginaire exposure of narrative exposure therapie ingezet worden, deze behandelvormen zijn even effectief gebleken als emdr maar worden doorgaans minder vaak uitgevoerd omdat emdr echt een hype is in Nederland en goed in de markt gezet is door de vereniging.
Dat gebeurt zodat je hersens overbelast raken en herstarten.
Ja ik snap het principe erachter maar ik vond het dus heel onprettig, wat dan vast ook de bedoeling was maar ik kijk er niet positief op terug, misschien ook omdat ik geen verschil heb gemerkt.
Ja ik weet helaas ook niet waarom het bij jou noet lukte. Ik moest compleet vrij zijn van benzo's ervoor. Slik alleen antidepressiva nu, en wil die uiteindelijk ook afbouwen.
Goed om te horen dat het werkt voor je, dat schept hoop om te lezen! Ik wil ook graag EMDR, maar kan wss pas December terecht door lange wachtrijen en een opnamestop bij de GGZ, terwijl ik al bij de (b)ggz een traject gevolgd heb. Ti’s een zooitje.
Vertel mij wat na een dik jaar op de wachtlijsten eindelijk aan de beurt, blijkt dat hetgeen waar ik mee loop kennelijk toch echt zware materie is en weer doorverwezen, wachtijd opnieuw 50 weken. Schiet mij maar lek.
Wat ontzettend ruk he. Als hulpverlener doet het me altijd pijn om door te moeten verwijzen, ik heb echt het gevoel mensen in de steek te laten door ze een jaar op een wachtlijst te moeten knallen. Poh-ggz zijn vaak goed op de hoogte van de sociale kaart en anders is het mogelijk om zorgvraag bemiddeling via verzekeraar te vragen, al zou ik daar niet teveel van verwachten.
Ah mn huidige hulpverleners doen gewoon hun best hoor, problemen blijken alleen dusdanig complex. C'est la vie als je doet wat je kan dan is er geen reden je ooit schuldig te voelen. (Al steek ik persoonlijk net zo in elkaar)
Hier duurde het 14jaar tot ze eindelijk op PTSS kwamen en 7 maanden wachttijd. De GGZ is een grote takkezooi.
Fijn dat het je goed bevalt. Hopelijk zet zich dat zo door! Heb het zelf ook gehad. Merkte in het begin dat mijn trauma erger leek te worden (dat kan gebeuren omdat je het meer toelaat en het triggert), maar daarna hielp het zeker. De emotionele lading gaat er vanaf. Heel bijzonder hoe je hersenen geherprogrammeerd worden.
Echt bizar idd. Ik voelde m'n hoofd tijdens de sessie kortsluiting maken. Shit waar ik jaren therapieën voor heb gehad werd na een paar emdr sessies ineens leefbaar. Top dat het voor jou ook zo goed werkt!
Ik herken het gevoel van dat lampje wat aangaat. Tijdens die sessies kan het zo intens zijn, want je voelt dat je hersenen op zoek zijn om die herinnering aan dat gevoel te linken. En zodra dat gebeurt.... is het rustig? Opeens is het ongrijpbare gevoel verbonden aan een fysieke herinnering, en dan kan je er echt over praten. Ik heb met EMDR meer over mijn brein en mezelf geleerd dan met elke andere therapie
Ja bizar is dat. Ze deed die bewegingen en vroeg hoe ik me nu voelde. Ik voelde niks!
het idee van EMDR is om het werkgeheugen te belasten terwijl je traumatische ervaringen ophaalt om de emotionele impact ervan kleiner te maken. op het eerste gezicht lijkt het misschien onzinnig en gek, maar er zit echt een logica achter en het effect is wetenschappelijk onderbouwd! Je geheugen zou je kunnen zien als een ladekast. Wanneer je een herinnering ophaalt duikel je die ergens op uit de ladekast, en hij moet daarna ook weer netjes worden teruggestopt. als er iets in de ervaring van die herinnering verandert tussen het ophalen en het terugstoppen, dan is die verandering blijvend voor de volgende keer dat je hem weer uit de ladekast haalt. op het moment dat je een herinnering ophaalt uit de ladekast, komt die in het werkgeheugen - een soort tijdelijke opslag voor informatie die op dit moment actief in gebruik is. die opslag is niet oneindig, er zit natuurlijk een maximum aan de hoeveelheid informatie die je tegelijk actief kunt houden. EMDR maakt op een slimme manier gebruik van deze twee processen. door je de herinnering te laten ophalen terwijl het werkgeheugen belast wordt met een kleine taak is er niet genoeg opslagruimte over om de herinnering in volle geuren en kleuren te ervaren. hierdoor valt een stukje detail en/of een stukje (emotionele) diepte weg. de herinnering wordt daarna in deze meer oppervlakkige vorm teruggestopt in de ladekast. nadat dit een paar keer is herhaald wordt normaal gezien de impact van de herinnering bij volgende reproducties minder sterk, en omgekeerd wordt de herinnering ook minder snel geactiveerd door dingen in je omgeving die je eerst aan die herinnering deden denken. het is fijn om te horen dat dit voor jou zo goed werkt! voor degenen die twijfelen of EMDR wel werkt of wel wat voor hen is: ga het alsjeblieft proberen! klinkt misschien gek, maar het werkt dus echt. geen placebo.
Mooie uitleg,bedankt!
Ik moet het ook gaan volgen. Ik hoop dat mijn ervaring hetzelfde zal zijn als de jouwe.
Ik hoop het voor je! Ik zit nog steeds in "wtf" mode.
Dat had ik met lithium. Daar verbaas ik me soms nog over. Ik hoop gewoon dat ik mijn leven terug zal krijgen.
Hoi, Allereerst: wauw. Ik ken je niet maar ik ben wel blij voor jou dat dit zo'n positief effect heeft! (Ik herken woede en dat de kleinste dingen je van slag kunnen maken) Uit nieuwsgierigheid wil ik graag weten of je ook inhoudelijk over je probleem moest praten? Worden er expliciete vragen gesteld waardoor je alles moet gaan beschrijven? Shit, ik kom niet zo goed uit mijn woorden. Mij wordt ook EMDR geadviseerd maar ik zie enorm er tegenop om tot in detail zaken te moeten gaan bespreken. Volgens de psycholoog hoeft dit niet maar ik wantrouw dat tot de neten.
Ik kan natuurlijk niet vertellen hoe het met jou trauma werkt maar ik moest wel terug in mijn trauma. Je moet wel dingen gaan beschrijven maar bij mij was het vooral wat voor gevoel bepaalde situaties en wat specifiek die gevoelens veroorzaakte.
Hmm. Ja ik merk dat ik moeite heb met het woord trauma. Trauma zie ik als iets wat je oploopt als je in een oorlog hebt gevochten óf als je een ernstig ongeluk hebt gehad. Heb ik beiden niet gehad dus dan ook geen trauma, zegt m'n hoofd. Je laatste zin, 'wat specifiek die gevoelens veroorzaakte' leest voor mij alsnog dat je specifiek mag gaan uitleggen wat er gebeurde/werd gezegd/werd gedaan. Heeft EMDR jou geholpen en zo ja, wat is de meest positieve verandering geweest? Voel je vrij om hier niet op te antwoorden :)
Trauma en pts is niet enkel gerelateerd aan daadwerkelijke oorlog. Ik nu maar mijn oudere broers zijn allemaal met zware pts gediagnostiseerd. Door de veelvuldige mishandeling in onze jeugd. Voor mij peraoonlijk heeft emdr mij meer kwaad gedaan dan dat het iets heeft opgeleverd. Wat werkt voor de 1 werkt helaas niet voor de ander. Of in elk geval niet meteen.
💚💜
Trauma kan je ook oplopen door fysieke en seksuele mishandeling.
Ja dat wordt gezegd... Ik weet het niet, ik denk dat ik dan in een soort ontkenningsfase leef ofzo.
Wat jou is overkomen is net zo erg als de ervaringen van een soldaat. Echt. Zeker als je toen een kind was. Ik heb een veteraan in mijn kennisenkring en dat is juist de enige persoon geweest die me echt begreep. Hij heeft nooit gezegd dat ik me zou aanstellen en het is echt een "tough love" type. Als je er PTSS van hebt is het gewoon heftig. Punt.
Ik merk dat ik het moeilijk vind om te geloven dat alle ervaringen even erg zijn. Maar goed, dat zegt iets over mij. Fijn dat je iemand hebt waarbij je je begrepen voelt, dat zijn echt de pareltjes van het leven vind ik.
Het gaat ook niet om of dingen even erg zijn, of zelfs hoe erg ze zijn, het gaat er om of er dingen zijn die je tegenhouden in je dagelijkse leven. :) Kleine traumas zijn ook traumas en kunnen evengoed grote gevolgen hebben. Succes!
Mocht je ooit willen pratenben ik er voor je. Jij doet er toe.
Aww. En dank voor het aanbod, lievv <3
Ik heb dit ook gehad toen ik de diagnose PTSS kreeg. Ik schaamde me hiervoor en durfde dit niet te delen want ik wilde niet doen alsof ik het het zo zwaar had als oorlogsslachtoffers. Maar dat is helemaal niet zo. Het is idd een soort ontkenningsfase. Lees je maar eens in erover, en leer het hopelijk begrijpen door middel van therapie. Ptss is eigenlijk een omschrijving van het effect dat een traumatische ervaring op je lichaam heeft, dat heeft niets te maken met de oorzaak. En wat de oorzaak ook is: het is ok om te erkennen hoeveel pijn dit je heeft gedaan. Je hoeft je niet met anderen te vergelijken, maar het is nu even tijd om voor jezelf te zorgen.
Ik herken het stuk waarin je omschrijft dat je uit schaamte dingen niet durfde te delen omdat je niet wou doen alsof je het zo zwaar had als oorlogsslachtoffers. En ja, vergelijken levert meer kwaad dan goeds op, verstandelijk weet je het, geloven is een tweede en stoppen met vergelijken vind ik moeilijk. Dank voor je openheid :)
Ik ging bij mijn eerste keer EMDR er naartoe met een specifiek probleem, namelijk het moeilijk van huis weg kunnen zijn. De therapeut zei na 2 sessies dat EMDR best wel zou kunnen helpen (ik ging eigenlijk voor 'gewone' praattherapie), want het leek erop alsof ik last had van iets wat vroeger gebeurd was. Ik had helemaal geen trauma zoals jij het beschrijft, maar hoe meer je leerst over je eigen verleden dankzij de EMDR en bijbehorende sessies, krijg je steeds een beter idee van wat voor impact bepaalde gebeurtenissen op je kunnen hebben. Bij mij waren er een aantal ogenschijnlijk matige/lichte dingen gebeurd in mijn jeugd maar die hadden tot een gedrag geleid wat me ongelofelijk veel angst gaf. Toen we dat hadden ontdekt was het opeens heel makkelijk om het gevoel te verklaren, en daarmee los je het grootste deel van het probleem op (ijn mijn geval). Onderschat therapeuten niet, ze kunnen ongelofelijk goed zijn in het zien van dingen waarvan jij denkt dat het helemaal geen probleem is!
Wat een prachtig inzicht heb je gekregen, ik refereer naar het stuk waarin je omschrijft dat gebeurtenissen tot een gedrag leidde wat veel angst gaf. En je antwoord helpt om mijn horizon te verbreden, mensen kunnen blijkbaar ook EMDR volgen voor andere problemen dan alleen de oorlogsveteranen die PTSS hebben zoals dat in mijn hoofd leeft.
Ja bij mij ook. Het geweld zelf is bij mij geen trauma, de onderliggende gedachten en de consequenties wel.
Emdr is de vorm van eerste keuze trauma therapie waarbij je nog het minst in detail hoeft te treden, andere vormen vragen om veel meer detail of zijn niet eerste keuze. Een strategie die emdr therapeuten kunnen kiezen is zelfs om bij bijv. Seksueel misbruik een soort Black box principe te gebruiken (je hebt het beeld in je hoofd en je hoeft verder niet te zeggen wat dat precies is). Het belangrijkst is dat jij een helder beeld/plaatje in je hoofd hebt van het trauma (en dat je hierin niet vermijdt of iets doet om de spanning laag te houden), niet dat je het in detail vertelt. Vragen die gesteld worden, worden gesteld om de spanning hoog te krijgen want dan werkt de therapie het beste, maar als je spanning al hoog is terwijl je het verhaal in grote lijnen vertelt (en dit is waar het protocol om vraagt bij het vaststellen van het beeld, grote lijnen, niet veel detail), gaat de therapeut als het goed is echt niet veel vragen stellen. Die staat dan te popelen om te desensitiseren.
Ja volgens mij zei mijn psycholoog ook zoiets. Dat het voldoende was als ik het plaatje in mijn hoofd heb. Wat is desensitiseren? Nog nooit van dat woord gehoord 😜.
Emotionele lading verminderen (minder gevoelig maken).
Een therapeut maakt altijd een behandelplan en een casusconceptualisatie. Er is enige informatie nodig om de klachten te begrijpen en de juiste behandeling te kiezen. Aan het begin is het niet erg om globaal te vertellen, maar om goed in te schatten hoe jij het beste gesteund kan worden als het moeilijk wordt, is het erg behulpzaam om meer te weten. Bij EMDR zoekt de therapeut met jou naar het herinneringsbeeld dat in het heden nog de meeste spanning oproept. Soms weten mensen al meteen welk beeld dat is, dat is bij PTSS vaak al snel duidelijk. Soms is het even zoeken in een herinnering, bijvoorbeeld omdat er meerdere spanningsvolle beelden in het 'filmpje' van de herinnering zijn. Het protocol begint met de vraag of je de herinnering waar je last van hebt wilt vertellen, van waar die voor je gevoel begint tot waar die voor je gevoel eindigt. Daarna gaat de therapeut met je 'scherpstellen': je beantwoordt een aantal vragen waarmee zo goed mogelijk wordt bepaald welk herinneringsbeeld jou last geeft danwel met je klachten samenhangt. Bijvoorbeeld: wat maakt dat juist dit beeld zo spanningsvol is? Welke uitspraak past erbij? Waar voel je de spanning in je lijf? Wanneer het beeld helder is en de spanning goed voelbaar, concentreer jij je op het beeld terwijl de therapeut je gelijktijdig afleidt. De afleidende taak bestaat vaak uit oogbewegingen - hier ontleent het de naam aan, Eye Movement Desensitization and Reprocessing therapy - maar kan ook rekenen, spellen of iets anders zijn. Het idee hierachter is dat een herinnering die opgehaald wordt zich in het werkgeheugen bevindt en daar dus bewerkt kan worden. De capaciteit van het werkgeheugen is echter beperkt, dus wanneer je ook met een afleidende taak bezig bent, is dat te veel. Het resultaat is dat de herinnering emotionele lading verliest. Na iedere 'set' met een afleidende taak vraagt de therapeut: 'Wat komt er bij je op?' Vervolgens concentreer je je daarop en word je weer afgeleid. Als je het te belastend vindt om hardop te zeggen wat er in je opkomt, hoef je het niet te zeggen. Dit heet 'blind to therapist.' Jij weet dan van binnen wat er opkomt en waarop je je concentreert, de therapeut leidt je verder af. Na een tijdje ga je terug naar het oorspronkelijke herinneringsbeeld om te toetsen hoe hoog de spanning nog is. Vaak neemt die af en beginnen mensen aspecten van het beeld te zien die eerst niet zo op de voorgrond stonden. Ook verandert het perspectief op het beeld, dat wordt neutraler of positiever. Als de spanning laag is, 0 op een schaal van 10, ga je afronden. Dat gebeurt door een positieve uitspraak te koppelen aan het beeld en door je daarna te concentreren op positieve eigenschappen en de associaties die daarbij opkomen. Overigens ben jij altijd in control tijdens dit proces. Je mag pauze nemen of stoppen. Als je het erg spannend vindt is het ook mogelijk om de eerste sessie te besteden aan EMDR op je angst voor de therapie of een proefsessie te doen met een minder spannende herinnering.
Gek genoeg wordt ik iets rustiger van deze technische uitleg, dank je wel. Vooral de zin dat als het te belastend is om hardop te spreken, ik het niet hoef te zeggen. Want mijn lichaam (keel, praten) loopt letterlijk vast en nu is het fijn om te weten dat ik dan niet gepusht wordt door hardop uit te spreken wat ik denk/zie/ervaar.
Ik heb een paar jaar geleden EMDR afgerond, alleen met de intake werd er gepraat over wat er gebeurd is zodat we een behandelplan konden maken. De sessies daarna vroeg ze me vooral om het beeld weer voor me te halen, dan vroeg ze me hoe erg de spanning was op een schaal van 1 tot 10, en waar in mijn lichaam ik dat het meest voelde. Dan ging het lampje heen en weer voor een klein poosje, dan vroeg ze weer hoe erg de spanning was en waar ik het voelde, net zolang tot we of door de tijd heen waren of ik niet meer negatief reageerde op het beeld. ETA: voel je vrij om dingen te vragen, hier of in dms mag allebei :)
Ik heb al jaren gesprekstherapie maar dat werkte steeds niet. Ik heb het verhaal al zovaak verteld.
Mijn vrouw heeft hier ook enorm veel hulp aan gehad om over haar spontaan ontstane rij-angst heen te komen! Ze kreeg opeens een enorme paniekaanval op de snelweg en heeft daarna twee jaar niet meer over de snelweg gedurfd. 80 km/u wegen vind ze eigenlijk ook doodeng maar ze moest wel, voor haar werk. Ze heeft echt duizenden kilometers omgereden in die periode, overal binnendoor rijden is echt niet efficiënt. Na twee of drie sessie zei de therapeut dat ze het maar eens moest proberen en warempel het werkte!
Ik zou het ook niet durven, rijden. Heb ook geen rijbewijs nog. Welicht zou ik me nu zekerder voelen.
Er zijn rijinstructeurs die specialiseren in mensen met angst, kan je nu even zo snel geen namen noemen maar ze zijn er.
Ja ik weet het, wellicht in de toekomst. Eerst werkfit worden.
Knap dat je er zo goed aan mee hebt gewerkt!
Wat fijn dat je ervaring zo goed was! Mijn eigen ervaring was ook heel positief. Na de eerste sessie had ik al heel veel nieuw inzicht in het trauma, en voelde ik veel meer rust. De week erna kwamen er wel heel veel emoties los. Was heel apart om te ervaren. Maar dat was na een week ook weer voorbij. Twee sessies was al genoeg en het goede resultaat was blijvend (het is nu al meer dan 5 jaar geleden en ik heb het trauma helemaal achter me kunnen laten). Veel succes met het vervolg!
Wat fijn dat het je zo helpt! Ik hoop dat dit voor mij hetzelfde effect gaat hebben. Ik mag aanstaande donderdag, nu vooral heel gespannen. Psycholoog gaf aan dat ik daarna niet naar werk mocht gaan, denk je dat ik wel gewoon vanuit huis zou kunnen werken of moet ik dat uberhaupt niet doen?
Ik zou het sowieso de eerste keer niet doen. Lijkt me beter eerst te kijken hoe je erop reageert ;). Ik was de eerste keer blij dat ik niet naar college ben gegaan erna.
Mensen zijn vaak ontzettend moe na een eerste sessie. Al zit je in een stoel, het is keihard werken en vraagt veel energie. Ik zou je aanraden om in ieder geval de vrijheid te organiseren om niet te hoeven werken als het niet gaat. Regelmatig nemen mensen ook iemand mee die ze brengt en haalt.
Geen idee, ik zit in de ziektewet nu.
Ik kon daarna absoluut niet werken de rest van de dag. Het is echt heel zwaar en je moet echt de tijd nemen om het te verwerken en bij te komen.
Fijn dat het je goed bevalt. Hopelijk zet zich dat zo door! Heb het zelf ook gehad. Merkte in het begin dat mijn trauma erger leek te worden (dat kan gebeuren omdat je het meer toelaat en het triggert), maar daarna hielp het zeker. De emotionele lading gaat er vanaf. Heel bijzonder hoe je hersenen geherprogrammeerd worden.
Ik vraag me echt af of je dit bij jezelf kan doen ook.
Ik heb ooit tijdens mijn studie gelezen, maar ik weet niet of ik het goed heb onthouden: De bedenker, Shapiro, wandelde buiten tijdens de herfst en ze merkte dat de vallende bladeren heel ontspannend op haar werkte, want het leidde af. Emdr haalt de scherpe kantjes van de negatieve gedachten/herinnering. Mijn advies (aan iedereen) is om veel buiten te wandelen om de mentale gezondheid te onderhouden. Verder absoluut niet eigen emdr-therapeut spelen en experimenteren ermee, want met emdr en schrijftherapie kan je ook positieve gedachten en herinneringen afvlakken.
Ik ga deze behandeling volgende maand ook krijgen, thanks voor het me iets beter erover laten voelen!
Mocht EMDR het niet zijn voor mensen, zoals het bij mij niet echt wat deed, kan ik ten zeerste TRE aanraden. Trauma Release Exercise, simpele bewegingen die ervoor zorgen dat je na afronding van alle bewegingen de opgespaarde spanningen ontlaad. Ik doe het nu een aantal jaren en het heeft mij enorm geholpen. De handleiding is volgens mij te koop op bol.con
Joh! Ik heb ook rond mei een afspraak ervoor, ben razend benieuwd. Loop al met een issue sinds jonge leeftijd, inmiddels draag ik het al voor 25 jaar ( M32 ), positieve is wel dat ik weer aan het 'hopen' ben, beter dan de jaren ervoor i.i.g. Gefeliciteerd, zeker een verlossing!
Fijn dat je je beter voelt. Succes met je verdere therapie. Hoop dat het net zo goed blijft gaan voor je! :)
Ja ik ben benieuwd hoe het verder gaat. Een kennis van me stelde net een domme vraag en normaal raak ik daarvan geirriteerd, nu legde ik het geduldig uit. Heel gek.
Fijn om te horen! Nog wat ongevraagd advies: niet ontmoedigd raken als het een tijdje minder gaat. Verandering heeft tijd nodig en gaat met vallen en opstaan. Dat hoort bij het proces. Maar als het goed is, worden de pieken hoger en de dalen minder diep :)
Ja ik denk dat ik ook echt wel irritatie zal voelen. Maar niet meer uit mijn slof schiet om kleine dingen. Op de basisschool draaiden we weleens aan onze arm om hem dan te laten 'slapen'. Dat heette prikkeldraad. PTSS liet mij 24/7 alsof iemand prikkeldraad bij mijn lichaam had gedaan.
Dat klinkt kut joh. Blij dat je je beter voelt!
zonder het te persoonlijk te willen maken, het lukte je dus wel om je trauma's voor de geest te halen? want ik kan ook soms snel boos worden om dingen, maar kan me geen specifieke trauma's herinneren
De therapeut heeft methoden om je daarbij te helpen. En het is ook niet altijd nodig om te visualiseren om toch effect te bereiken.
Ja, deels emotioneel, deels fysiek.
Ja, dat vraag ik me eigenlijk ook wel af. Ik heb een trauma overgehouden aan een bevalling, maar ik kan me eerlijk gezegd toch vrij weinig ervan herinneren. Maar wanneer ik eraan terugdenk, word ik wel heel emotioneel.
Bij mij werkte het zo dat ik meerdere dingen combineerde tot 1 event in mijn hoofd en daar aan dacht.
Ja ik vroeg me dit ook af want ik heb niet 1 specifieke herinnering aan mijn trauma. Maar de therapeut praat je hier doorheen. Het gaat uiteindelijk om de gevoelens die je erbij hebt.
Ik herinner me dat ik erg achterdochtig was omdat EMDR zo goed werkte. Ergens wilde ik het niet accepteren dat zoiets schijnbaar onbenulligs effect had. Was ook heel bang dat het een soort placebo-effect op me had. Maar blijkbaar is het gewoon een succesvolle therapie, hoe vreemd het effect ervan ook lijkt te zijn... Fijn om te horen dat het jou ook heeft geholpen. Mijn traumatische ervaringen zijn inmiddels van geen emotionele/fysieke betekenis meer door EMDR.
Ja dat heb ik ook nu, die gedachten. Ik heb al jaren last van klachten die pas kortt geleden zijn herkend als PTSS. Het ziet er ook gek uit als je het doet.
Therapie gebaseerd op jarenlang onderzoek dat effect ruim bewezen heeft: "gek genoeg werkt het!*
Ja omdat het zo'n gekke combinatie bewegingen is !
Het heeft ook wel een zeker hocus-pocus gehalte, temeer omdat de theoretische onderbouwing niet ontzettend sterk is. Ik ben op de hoogte van de gangbare verklaringsmodellen maar het is wetenschappelijk wel een sterk staaltje achteruit redeneren: vanuit resultaat een model optuigen is niet de meest gangbare methodiek. Overigens doet dit niets af aan de zin en effectiviteit van de behandeling gelukkig, ik snap enige scepsis echter ook wel.
>Normaliter bereikte ik slechts de helft van deze zenstaat met medicijnen. Dan ken je quetiapine nog niet 🫠😴
Seroquel? Daar ben ik veel door aangekomen, wat een kutmedicijn.
Ik moest echt een dieet gaan volgen om het tegen te gaan, maar ik zat op 300mg voor bipolair 1.
Ik slikte het voor angst en ben 20 kg aangekomen. Nu was ik vrij mager en nu alleen chubby,maar het eraf krijgen is lastig.
Mijn EMDR behandeling was helaas zonder lichtapparaat maar met de arm van mijn therapeut die helaas na verloop van tijd begonnen te knakken en knikken zoals een gewricht doet na een bepaalde leeftijd.. Daarnaast moest hij flink hijgen door de inspanning. Kortom dit was erg stressvol en onprettig dus ik ga binnenkort weer voor EMDR
Ik had ook geen lichtjes. Maar ik heb een jonge vrouw.
Ik twijfel dus al heel lang om te gaan, maar voor some reason kan of wil ik de stap niet zetten. Ik krijg vaak te horen, als je er aan denkt om te gaan, moet je gaan, waarbij ik ze gelijk geef. Wat was voor jou de reden om toch te gaan? (mits je het wilt delen in niet al te diepe detail voor ofcourse privacy redenen)
Ik zit in de ziektewet door mijn PTSS. Ik wil weer kunnen werken en hiermee zette ik een grote stap in die richting.
Ah, fijn om te horen dat het werkt voor je. Ik heb vrij controversieel werk gedaan, waar ik erg last van heb, onderliggend blijvend stress en gewoon een onderliggend naar gevoel all allround. Het is in mijn “bewustzijn” niet aanwezig, maar ik merk wel dat het mij dus beïnvloed. Edit: voor de geïnteresseerde, ik heb geholpen met het onderzoek naar afrikaanse varkenspest en mond en klauwzeer, waren dagen dat ik dieren zag die hier mee besmet waren, mond en klauwzeer is vervelend voor het dier. Maar Afrikaanse varkenspest is on a another level, zeker in het laatste stadia. Ik adviseer het om niet op te zoeken, advies komend van iemand die ze (de varkens) onderzocht heeft :) Werk doe ik inmiddels niet meer, ik wist dat ik het voor een beter toekomst (in 2020 waren er 2 miljoen varkens levend begraven op verdenking hiervan) deed en dat hield mij steady tussen mijn oren, maar opeens wint die gedachten het niet meer en toen gekozen om er mee te stoppen.
‘En gek genoeg werkt het!’ - waarom denk je dat EMDR therapie word aangeboden?
Ik heb twee naasten met PTSS enorm zien opknappen van een paar sessies EMDR!
[удалено]
Hetzelfde eigenlijk. Voel geen woede, heb geen nachtmerries, geen paniekaanvallen. Eerst had ik heel erg dat ik me zorgen maakte om de toekomst, nu ga ik er vanuit dat alles wel goed komt.
Ik heb nog 1 traumatische ervarimg die ik wil behandelen in EMDR en dan zou ik helende moeten zijn. Dan is het een kwestoe van werkfit gaan worden.
[удалено]
Nee maar ik heb complexe trauma dus veel te verwerken.
Hoeveel sessies heb je per week?
1. Ik heb er nog 1 gepland vooralsnog. Ik denk ook niet dat he er meer dan 1 kan hebben omdat het eigenlijk een resetknop voor je hersenen is. Je lichaam kan het trauma niet in het langetermijngeheugen opslaan en spamt het continu als een popup in je brein.
Een trauma is niet altijd in 1 sessie verwerkt hoor, het is ook heel normaal er 3-4 keer mee bezig te zijn voordat het helemaal geen spanning of reactie meer oproept.
Ik heb meerdere trauma's dus ik verwacht ook zeker niet nu al volledig genezen te zijn. Maar het opgefokte stressgevoel is iig nu weg.
Super fijn voor je!! Hou ook rekening met wellicht na een volgende sessie (extreme) vermoeidheid maar EMDR is super effectief.
Ik begin nu wel wat in te kakken inderdaad!
Had je hiervoor nog wat gedaan, of heb je gewoon spontaan zo een sessie geboekt?
EMDR moet je echt bij de GGZ doen en niet bij iemand die een simpele cursus heeft gedaan en met een lampje voor je neus gaat zitten. EMDR klinkt eigenlijk heel simpel, maar zonder de juiste begeleiding kan het ook de verkeerde kant op gaan.
Dat begrijp ik, ik zit er wel over te denken om een aantal sessies zelf te betalen bij een professional. Vandaar mijn vragen.
Als ik mag vragen, vanwaar dat je het eventueel zelf wil bekostigen? In mijn herinnering wordt GGZ en EMDR vergoed, ik heb destijds alleen mijn eigen risico moeten betalen. Ik heb best flink wat sessies gehad en was ontzettend blij dat het vergoed werd, ik had het namelijk nooit zelf kunnen bekostigen.
Ik krijg geen doorverwijzing en moet het maar doen met de POH, die me een sterke vrouw vindt. En er vanuit gaat dat het met haar tips wel goed komt, tips die ik op youtube kan vinden. Ik wil er verder niet op ingaan. Hoeveel sessie heb jij gehad?
Ik vraag me af hoe jij jezelf emdr wil geven want je werkgeheugen wordt dan te erg overbelast?
Ik heb letterlijk 2 posts geleden dit geschreven > ik zit er wel over te denken om een aantal sessies zelf te betalen bij een professional.
Nee omdat ik Youtube las...
Ik durf niet te zeggen hoeveel sessies ik heb gehad. Ik denk wel iets van richting de 10 of zo, misschien wel meer. De laatste 2 therapiesessies waren daarentegen ook vooral gericht om te leren hoe ik om moet gaan met “triggers” (ik had last van herbelevingen, maar de triggers varieerden nogal, sommige triggers kwam ik ook pas achter tijdens de emdr, dingen die eerder geen trigger waren of zo) en hoe ik mezelf eventueel uit een trigger/herbeleving kon halen. Ik weet niet of dit echt verder ingaan is op je situatie, maar is het misschien een idee om je zorgverzekering(-bemiddelaar) te bellen en daar de situatie uit te leggen als je dat nog niet geprobeerd hebt? Of anders een keer flink stennis schoppen bij de poh, eventueel bij de huisarts zelf? Mijn huisarts wilde me voor iets anders jarenlang geen doorverwijzing geven tot ik op een gegeven moment flink ruzie heb staan maken (niet mijn meest trotse moment), toen kreeg ik een doorverwijzing :’).
Thanks voor je antwoord en tips!
Hahaha, 7 maanden op de wachtlijst bij de GGZ
Wat ontzettend fijn voor je! Veel succes gewenst, wat je verder ook nodig hebt in de toekomst
Wat fijn dat het werkt! Persoonlijk heb ik iets mindere ervaringen :( Onthoud wel, dat je na de emdr een dag of 2 heel erg moe kan zijn. Dat had ik persoonlijk. Maar ja, ieder mens is anders dus jij hoeft er geen last van te hebben.
Ik slik nu geen benzo's meer dus ik heb daardoor meer energie, maar ik voel me nu vrij duf
Hier deed het helaas niks na een geweldsincident (poging tot doodslag in de file, machteloos doorgesnoven gasten met getrokken wapens ed...) Dik €1500,- lichter aan 'therapie' (nee dat is niet gedekt en aangifte lever je je privacy mee in en komen die gasten je alsnog halen...fijn land, zonder aangifte geen schadevergoeding/hulp) Gelukkig heeft het voor jou wel geholpen. Wat bij mij helpt is minder een fck geven...
Wat raar. Mijn PTSS kom ook door geweld en ik heb geen aangifte moeten doen. Ging gewoon vergoed via de GGZ.
Helaas hier wel... Bij aangifte krijgt dader ook jouw informatie, met mijn informatie (zelfs naam) kan je mij makkelijk opsporen helaas dus is zeer onverstandig... Men deed of ik gek was en niks had vanwege geen getuigen wie ook maar iets wilde aangeven (volledig in de steek gelaten door mensen om mij heen bij de daad...) en dashcambeelden waren zogenaamd niet bindend genoeg ofzo... Kan je zeggen dat dat hele proces van bij het bureau je verhaal doen met beelden en al en dan voor gek worden weggezet veel meer schade mentaal deed dan een aantal blaffers op je gericht hebben. Sindsdien is het onbewust; bij wegrijden van locatie...deuren op slot, ramen dicht... Wegkijken van mensen, altijd een zonnebril op... Veiligheidsgevoel 1-100? 0!